شمال با پرهام

سلام کوچولوی مامان
اولی که رفتیم شمال و پرهام دریا رو دید چهرش اینجوری بود و از اینکه پاهاش ماسه ایی میشد شدیدا ناراحت بود و همش گریه می کرد و اصلا بازی نکرد ولی بعد از تلاشهای فراوان بابا مجید و بابا رسول و عمو حمید و بقیه حاضرین که از ما حرکت و از پرهام ... شاه پسرمون به مرور این شکلی شد  با هم ببینیم :

اول ایششش و اه ؟؟؟؟؟!!!!!!!



بعد لب دریا و گوشی بازی و آهنگ گوش دادن؟؟؟!!!!



بعد گریه و روی شونه بابا رسول خوابیدن؟؟؟!!!



با اسباب بازی ها بازی کردن....



ذوق زده شدن و هیجان آب بازی ....



این یکی اوج آب بازی و بقیشم خودتون بگید که چقدر لذت بخشه این لحظه برای پرهام؟؟؟؟



اینم یه پرهام غصه دار برای اینکه قراره الان بیاییم تهران و اون تند تند لباساشو در آورده و میخواد بره تو آب و بازی کنه؟؟!!
نه به اون گریه های اولش که اصلا حاضر نبودی یه قطره آب بهت بخوره و نه به این ماتم ؟؟؟!!!!


جاتون خالی خیلی خوش گذشت و لذت بردیم و البته پرهام الانم که فیلم و عکساشو میبینه بلند بلند و با یه لذتی میخنده که نگو....
دوستت دارم نباتم