عشق

فرشته ی کوچک رویایی ِ من

دنیا اگر خودش را تباه کند نمیتواند

به عشق من به تو شک کند

تمام ِ بودنت را حس می کنم ...

حاجتی به استخاره نیست

عشق ما ... عشق من به تو

عشق تو به من

یک پدیده است ...

یک حقیقت بی نیاز از استخاره ُ وگمان

صدای قلب تو ... صدای زندگیست.                                                

پسرم زندگی را دوست داشته باش

زندگی را زندگی کن

 حتی وقتی بزرگ شدی 

کودکانه زندگی کن جانکم

مادرانه ترین لحظه های امروزم

همین لحظه است...همین لحظه که

با تمام جان ِ عاشقم                                                                   

دوستت دارم را یواشکی به

تو هدیه میکنم...

تو خوب میدانی که من چقدر

عاشقانه با تو حرف میزنم...

تو خوب میدانی که...

من تا آخرین لحظه ها که قرار است باشی

قرار است در کنارت بمانم

و تازه این شروع زندگی ِ کودکانه ی تو است.

بخواب ...

نترس ...                                                           

زندگی باید برای تو

روزها را عاشقانه باران                                                

شب ها را ستاره باران کند .

تو مثل ِ بهانه ای

 تو مثل ِ بهاری

 تو مثل ِ تمام ِ هر چه تا به حال داشتم نیستی

 جدایی از تمام ِ آنچه منظور ِ من است...

 تو بهترین حسّی...

 آبی -پسرانه 

با تمام ِ دلبری ... با تمام ِ قصه های دلبرانه

 که پیش ترها

 مادرم برای کودکی هایم تعریف میکرد...                                                 

 هنوز نمیدانی چقدر میخواهمت                              

 هنوز نمفهمی که اینجا که من ایستاده ام کجاست ...

 زندگی کن بهانه ی قشنگ ِ من برای عاشقی

 زندگی کن و آرام آرام بزرگ شو

 برایت لحظه ها را بعد از این

 پر از انتظار میکنم

 مطمئنم

 تو از بهار هم تازه تری

 تو از هفت سین ِ شب عید هم زیبا تری       

 تو از خوابهای قشنگ ِ دم صبح هم

 شیرین تری

 جانکم...عزیزکم...پرهام قشنگم

 زعفرانی ترین طعم های روزگار 

 به طعم ِ عاشقانه های ما

 من و ُ تو

 نمیرسند.به خاطر ِ تو هم شده

 همیشه آبی می مانم

 به خاطر ِ تو هم شده تمام ِ روزهای بعد از این

 مهربانتر خواهم شد

شاید خدا تو را به خاطرِ این به من داد

که هم وزن معصومیتت دوستت داشته باشم

شاید باید باهم

بعدهای بعد از این

بخندیم و برقصیم                                               

رهای رها

شاید به خاطر ِ این تو یک تکه از من شدی که

خدا به من اجازه داد

تکه های احساسم را در تو تکثیر کنم.

راستی خبر داری ؟

مادری است از تبار احساس...

جانکم ، دلتنگی هایم را ببوس

تا تمام ِ گریبانم بوی تو را بگیرد.

تانقش لبهای کودکانه ات با طعم ِ مبهم ِ دنیای یک نفره ات

روی پوستم بماند.

یک تکه از من که نامش دل است

دیوانه وار

دارد تو را هر روز عاشق تر میشود.

من تصمیم گرفته ام خبر ِ آمدنت را به رخ ِ تمام ِ تاریخ بکشم.

می خواهم تو را در مزرعه ی احساسم بکارم

تا باران بی دلیل از ابر نبارد.

می خواهم خدا را ببوسم

که تو را در من خلاصه کرد.                                        

میخواهم رج های غصه های خنده دارم را بشکافم

و شادی،لحظه های با تو بودن را ببافم

یا صورتی یا آبی

می خواهم به تو عادت کنم.